Scenariusz gdzie laska myśli, że chłop, który się w niej podkochuje jest homusem już dawno oklepany, chociażby w "Celeste w Nowym Yorku", a wierzcie mi, że to nie jedyny film tego typu. Dalej - film produkcji angielskiej, a nie ma w nim za grosz angielskiego humoru, ba! nie ma w nim prawie w ogóle humoru. Ja robiłem do tego filmu 3 podejścia, a za trzecim i tak obejrzałem go na raty, bo przynudzał strasznie. Plus za scenę u psychologa gdzie związek porównuje się do pierdnięć, to było śmieszne i zarazem prawdziwe.

"Najlepszym barometrem związków jest pierdnięcie. Historie związków można wyznaczyć pierdnięciami. Etap pierwszy: zmowa milczenia. Obaj partnerzy udają, że detonacja nie była ich dziełem. Pozory błyskawicznie rozwiewa nieśmiałe: "czy to ty pryknąłeś?", a następnie lękliwe przyznanie się do winy. Po czym następuje okres większej bliskości, który nazywam "miesiąc gazowy". W tym czasie zakochani uznają bąki partnera za najmilszy zapach pod słońcem. Niestety każda sielanka ma swój kres. I tak oto docieramy do krytycznego rozpierdnięcia. Bąk przestaje już bawić i zawstydzać, co zwiastuje nastanie prawdziwej miłości albo powoduje irytacje i obrzydzenie symbolizując wszystko to co tłumione i nieświerze w dawnym obiekcie zauroczenia."